Ekim'e Sitem

Korkak kalemimi aldım elime yine

Yazarken titriyor benim ellerim, şiir neyime

Sırf üşümedim diye, methiyeler dizmiştim ekime

Vazgeçtim meydan okumaktan şairlere, mevsimlere

Vurmalı başını taştan taşa

Ama saygısını yitirmemeli en baştan

Kırmamalı kaleminin cesaretini

Hiçbir fark yokken onu diğerlerinden ayıran

Titrememeli eli yazarken o şiiri

Dökmeli derdini, ikna ederek kalemi

Ders almalı ararken bir hal çaresini

Ama asla affetmemeli onu yalnız bırakan ekimi

İhtiyaç duymamalı kimseye hazırken kağıt ve kalemi

Sabır ve inancını yitirmemeli, ararken sevgiliyi

İçinde savaş verirken, gömmeli toprağa vefat edeni

Ersoya inat basıp geçmeli, unutmalı eskileri

Filiz verir belki, ömrünü doldurmuş birkaç sevgi

Güneşe ve yağmura ihtiyaç duymadan yeşermeyi

Unutmalı ressam tuvali, şair şiiri

Ararken gerçek o sevgiyi

Yaptığı her şeyden pişman olan adam

Bıkmadın mı her şeyi sorgulamaktan, kendini suçlamaktan

Güvenmeden kendine, ne diye sitem edersin ki ekime

Düşünme artık çekerken dumanı içine

Doldururken rakıyı kadehine

Aylardan ekimde…