Gardenia

Tutukluyum ormanın içinde

Eski bir mahzende

Ne gören var ne duyan.

Bağırıyorum, çağırıyorum.

Alçakça hatta belki çaresizce

Ne duyan var ne gelen.

Kafamı kaldırdım.

Yıldızlara bakıyorum.

Sen de bak. Beraber bakalım.

Yıldızları izliyorum soğuk, yıldızsız gecede

Sen de izle

İzle ki göresin uzaktaki seni

İzle ki fark edesin uzaktaki sevgimi

Zincirlerim bembeyaz bir gardeniaya bağlı

Koparamıyorum. Kıyamıyorum.

Ufacık bir Gardenia.

Koparsam kurtulacağım.

Ama kurtulamıyorum.

Alçakça oluyor hatta belki de çaresizce

Sence de alçak mıyım ey gardenia?

Seni koparmadığım için korkak mıyım?

Çaresiz miyim yoksa?

Söylesene Gardenia!

Susma! Söyle

Onun adını söyle bana

Unutma de Gardenia

Bembeyaz ufacık bir Gardenia

İnsan korkar mı hiç ufacık çiçekten?

Gözlerine baktığımda sarıldığım hissiz ürperti,

Galiba gerçekten alçakça hatta korkakça.

Konuş hadi,

Anlat ey Gardenia.